داستان طنز ده سال در کما، داستان خنده دار ۱۰ سال در کما

چشم‌هايتان را باز مي‌کنيد. متوجه مي‌شويد در بيمارستان هستيد. پاها و دست‌هايتان را بررسي مي‌کنيد. خوشحال مي‌شويد که بدن‌تان را گچ نگرفته‌اند و سالم هستيد.. دکمه زنگ کنار تخت را فشار مي‌دهيد. چند ثانيه بعد پرستار وارد اتاق مي‌شود و سلام مي‌کند. به او مي‌گوييد، گوشي موبايل‌تان را مي‌خواهيد. از اين‌که به خاطر يک تصادف کوچک در بيمارستان بستري شده‌ايد و از کارهايتان عقب مانده‌ايد، عصباني هستيد. پرستار، موبايل را مي‌آورد. دکمه آن را مي‌زنيد، اما روشن نمي‌شود. مطمئن مي‌شويد باتري‌اش شارژ ندارد. دکمه زنگ را فشار مي‌دهيد. پرستار مي‌آيد…


«ببخشيد! من موبايلم شارژ نداره. مي‌شه لطفا يه شارژر براش بياريد»؟

«متاسفم. شارژر اين مدل گوشي رو نداريم».

«يعني بين همکاراتون کسي شارژر فيش کوچک نوکيا نداره»؟

«از ??سال پيش، ديگه توليد نمي‌شه. شرکت‌هاي سازنده موبايل براي يک فيش شارژر جديد به توافق رسيدن که در همه گوشي‌ها مشترکه».

«??سال چيه؟ من اين گوشي رو هفته پيش خريدم».

«شما گوشي‌تون رو يک هفته پيش از تصادف خريدين؛ قبل از اين‌که به کما بريد». «کما»؟!

باورتان نمي‌شود که در اسفند???? به کما رفته‌ايد و تيرماه ???? به هوش آمده‌ايد. مطمئن هستيد که نه مي‌توانيد به محل کارتان بازگرديد و نه خانه‌اي برايتان باقي مانده است. چون قسط آن را هر ماه مي‌پرداختيد و بعد از گذشت اين همه سال، حتما بوسيله بانک مصادره شده است. از پرستار خواهش مي‌کنيد تا زودتر مرخص‌تان کند.

«از نظر من شما شرايط لازم براي درک حقيقت رو ندارين».

«چي شده؟ چرا؟ من که سالمم»!

«شما سالم هستيد، ولي بقيه نيستن».

«چه اتفاقي افتاده»؟

«چيزي نشده! ولي بيرون از اين‌جا، هيچکس منتظرتون نيست».

چشم‌هايتان را مي‌بنديد. نمي‌توانيد تصور کنيد که همه را از دست داده‌ايد. حتي خودتان هم پير شده‌ايد. اما جرأت نمي‌کنيد خودتان را در آينه ببينيد.

«خيلي پير شدم»؟

«مهم اينه که سالمي. مدتي طول مي‌کشه تا دوره‌هاي فيزيوتراپي رو انجام بدي»..

از پرستار مي‌خواهيد تا به شما کمک کند که شناخت بهتري از جامعه جديد پيدا کنيد..

«اون بيرون چه تغييرايي کرده»؟

«منظورت چه چيزاييه»؟

«هنوز توي خيابونا ترافيک هست»؟

«نه ديگه. از وقتي طرح ترافيک جديد رو اجرا کردن، مردم ماشين بيرون نميارن».

«طرح جديد چيه»؟

«اگر راننده‌اي وارد محدوده ممنوعه بشه، خودش رو هم با ماشينش مي‌برن پارکينگ و تا گلستان سعدي رو از حفظ نشه، آزاد نمي‌شه».

«ميدون آزادي هنوز هست»؟

«هست، ولي روش روکش کشيدن».

«روکش چيه»؟

«نماي سنگش خراب شده بود، سراميک کردند».

«برج ميلاد هنوز هست»؟

«نه! کج شد، افتاد»!

«چرا؟ اون رو که محکم ساخته بودن».

«محکم بود، ولي نتونست در مقابل ايرباس A380 مقاومت کنه».

«چي؟!…. هواپيما خورد بهش»؟

«اوهوم»!

«چه‌طور اين اتفاق افتاد»؟

«هواپيماش نقص فني داشت، رفت خورد وسط رستوران‌ گردان برج».

«اين‌که هواپيماي خوبي بود. مگه مي‌شه اين‌جوري بشه»؟

«هواپيماش چيني بود. فيلتر کاربراتورش خراب شده بود، بنزين به موتورها نرسيد، اون اتفاق افتاد».

«چند نفر کشته شدن»؟

«کشته نداد».

«مگه مي‌شه؟ توي رستوران گردان کسي نبود»؟

«نه! رستوران ?سال پيش تعطيل شد»..

«چرا»؟

«آشپزخونه‌اش بهداشتي نبود».

«چي مي‌گي؟!… مگه مي‌شه آخه»؟

«اين اواخر يه پيمانکار جديد رستوران گردان رو گرفت، زد توي کار فلافل و هات‌داگ….».

«الان وضعيت تورم چه‌جوريه»؟

«خودت چي حدس مي‌زني»؟

«حتما الان بستني قيفي، ??هزار تومنه».

«نه ديگه خيلي اغراق کردي. ??هزار تومنه».

«پرايد چنده»؟

«پرايدهاي قديمي يا پرايد قشقايي»؟

«اين ديگه چيه»؟

«بعد از پرايد مينياتور و ماسوله، پرايد قشقايي را با ايده‌اي از نيسان قشقايي ساختن».

«همين جديده، چنده»؟

«??ميليون تومن».

«پس ماکسيما چنده»؟

«اگه سالمش گيرت بياد، حدود ? يا ? و نيم….».

«يعني ماکيسما اسقاطي شده؟ پس چرا هنوز پرايد هست»؟

«آزادراه تهران به شمال هم هنوز تکميل نشده».

«تونل توحيد چه‌طور»؟

«تا قبل از اين‌که شهردار بازنشسته بشه، تمومش کردن».

«شهردار بازنشسته شد»؟

«آره».

«ولي تونل که قرار بود قبل از سال???? افتتاح بشه».

«قحطي سيمان که پيش اومد، همه طرح‌ها خوابيد».

«چندتا خط مترو اضافه شده»؟

«هيچي! شهردار که رفت، همه‌جا رو منوريل کشيدن. مترو رو هم تغيير کاربري دادن».

«يعني چي»؟

«از تونل‌هاش براي انبار خودروهاي اسقاطي استفاده کردن».

«اتوبوس‌هاي BRT هنوز هست»؟

«نه! منحلش کردن، به جاش درشکه آوردن. از همونايي که شرلوک هلمز سوار مي‌شد».

«توي نقش‌جهان اصفهان ديده بودم از اونا…»

«نقش‌جهان رو هم خراب کردن».

«کي خراب کرد»؟

«يه نفر پيدا شد، سند دستش بود، گفت از نوادگان شاه‌عباسه، يونسکو هم نتونست حرفي بزنه».

«خليج‌فارس چه‌طور؟»

«اون هم الان فقط توي نقشه‌هاي خودمون، فارسه. توي نقشه گوگل هم نوشته خليج صورتي».

«خليج صورتي چيه»؟

«بعضي‌ها به نشنال‌جئوگرافيک پول مي‌دادن تا بنويسه خليج عربي، ايران هم فشار مياورد و مدرک رو مي‌کرد. آخرش گوگل لج کرد، اسمش رو گذاشت خليج صورتي…»

«ايران اعتراضي نکرد»؟

«چرا! گوگل رو فيلت.ر کردن».

«ممنونم. بايد کلي با خودم کلنجار برم تا همين چيزا رو هم هضم کنم».

«يه چيز ديگه رو هم هضم کن، لطفا»!

«چيو»؟

«اين‌که همه اين چيزها رو خالي بستم».

«يعني چي»؟

«با دوست من نامزد شدي، بعد ولش کردي. اون هم خودش را توي آينده ديد، اما خيلي زود خرابش کردي. حالا نوبت ما بود تا تو را اذيت کنيم. حقيقت اينه که يک ساعت پيش تصادف کردي، علت بيهوشي‌ات هم خستگي ناشي از کار بود. چيزيت نيست. هزينه بيمارستان را به صندوق بده، برو دنبال زندگي‌ات»!

«شما جنايتکاريد! من الان مي‌رم با رييس بيمارستان صحبت مي‌کنم».

«اين ماجرا، ايده شخص رييس بيمارستان بود».

«ازش شکايت مي‌کنم»!