Nokia E7 گام معلق لک لک

مدل و نام	Nokia E7
ابعاد	13.6×62.4×123.7 میلی متر
وزن	176 گرم
صفحه نمایش	4.0 اینچ
	640×360 پیکسل از نوع AMOLED
	قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ
دفترچه تلفن	نامحدود بسته به حافظه داخلی
کارت حافظه+حافظه داخلی	ندارد+256MB RAM+16GB
ارتباطات	GSM چهار بانده+GPS+Wi-Fi+3G+Bluetooth
سیستم عامل	Symbian^3
پردازنده	ARM11 با فرکانس 680 گیگاهرتز
وضوح دوربین	8.0 مگاپیکسل بدون قابلیت اتوفوکوس
حداکثر وضوح فیلمبرداری	720p با 24 فریم در ثانیه
ظرفیت باتری	1200mAh

دردسرهای نوکیا از مسئله ای به نام تاچ اسکرین در سالهای دور و رقابت این
شرکت با سونی اریکسون بر سر سیمبین سری 60 و سیمبین UIQ که برخلاف رقیب
نوکیائی خود دارای صفحه نمایش لمسی بود آغاز شد در آن زمان و در غیاب
سیستم عامل های رنگارنگ فعلی، برخی از کاربران به سمت سونی اریکسون و صفحه
نمایش لمسی و برخی دیگر معمولا با اندکی با دلخوری نوکیا را بر می
گزیدند. ترکیب پایدار سیمبین سری 60 در کنار سخت افزارهای با کیفیت بکار
گرفته شده در گوشی های نوکیا موفقیت های رویائی و بی نظیری برای این برند
ایجاد کرد که تنها در یک مورد و در رابطه با N95 چنان فروشی برای این شرکت
رقم خورد که مطمئنا تا مدتها غیر قابل تکرار خواهد بود. اما مثل همیشه که
شرایط بازار هیچگاه پایدار و بدون تغییر باقی نمی ماند داستان شرایط
رویائی و بی رقیب نوکیا نیز اندک اندک با تغییرات فراوانی روبرو شد نخستین
اتفاق مهم در رابطه با این شرکت فنلاندی به کناره گیری سونی اریکسون و
موتورولا ار اتحاد Symbian UIQ و بدست فراموشی سپرده شدن این سیستم عامل
ایجاد شد این اتفاق که در نگاه اول کاملا به نفع نوکیا تصور می شود عملا
شرایط سختی را برای این برند ایجاد کرد چرا که در غیاب این رقبای خوشنام
انتظار فراوانی از نوکیا برای پر کردن جای خالی آنها و تولید اسمارت فون
های با صفحه نمایش لمسی می رفت انتظاری که دوستداران نوکیا را مدتها چشم
به راه گذاشت. دومین ضربه ای که تا مدتها نوکیا را در سکوت کامل فرو برد
ظهور شرکت خوشنام و موفقی به نام HTC بود که برای اولین بار پلتفرم فراموش
شده و اشرافی ویندوز موبایل را با ظاهری تغییر یافته و در قالب مدل های
زیبا و خوش قیمت به میان کاربران عادی وارد کرد. مهمترین زنگ خطری که حضور
ویندوز موبایل برای نوکیا به همراه داشت پلتفرم تمام لمسی این سیستم عامل
بود که بار دیگر چاره ای برای برند شماره یک دنیای موبایل در جهت تولید
گوشی های لمسی باقی نگذاشت. ضربات پیاپی دیگر بر پیکره نوکیا با حضور نسخه
های پیاپی آیفون، ویندوز فون و از همه مهمتر اندرویدهای رنگارنگ گوگل
وارد آمد که به ویژه در مورد این آخری شیوه خاص گوگل در ارائه نسخه های
متعدد اندروید در برهه های زمانی بسیار کوتاه روند ارائه ورژن های جدید
سیستم عامل از سوی بزرگان دنیای موبایل از جمله نوکیا که بسیار به کندی و
حداکثر بصورت سالیانه صورت می گرفت را کاملا تغییر داد. در این شرایط بود
که نوکیا بلاخره بعد از مدتها اولین اسمارت فون لمسی مبتنی بر Symbian S60
خود را در قالب مدل بسیار پر فروش5800
ارائه داد. فروش بسیار بالای این گوشی که عمدتا بعلت انتظار طولانی مدت
طرفداران این برند در استفاده از یک نوکیای تمام لمسی با قیمتی متعادل به
وقوع پیوست عملا و در یک برهه زمانی 2.5 ساله پس از ارائه این مدل به
بازار نتوانست در مورد دیگر نمونه ها تکرار شود جائیکه حتی بهترین و مجهز
ترین نمونه های نوکیا در این کلاس مثل N97 و X6 نیز موفق به تکرار فروش
رویائی 5800
نشدند. علت افت استقبال از نخستین پلتفرم لمسی نوکیا در این کلاس را می
بایست در محدودیت های نرم افزاری و شباهت های فوق العاده محیط اینترفیس با
نسخه های قبلی و غیر لمسی این سیستم عامل جستجو کرد امری که متاسفانه تا
حدود زیادی در نسخه پر سر و صدا و جدید Symbian^3 که در قالب مجهزترین
اسمارت فون تاریخ نوکیا یعنی N8 معرفی شد نیز تا حدود زیادی تکرار گردیده است تا جائیکه حتی خود شرکت سازنده نیز در حین معرفی N8
مانور چندانی بروی سیستم عامل جدید آن و قابلیت های احتمالی اضافه شده به
این پلتفرم نداده و تنها به موارد سخت افزاری درخشان این گوشی اشاره می
نماید. این اوضاع پیچیده نوکیا در حال حاضر نیز با تصمیمات جالب و در بعضی
موارد عجیب این شرکت آینده همچنان نامشخصی زا پیش روی این برند قرار داده
است. از جمله این تصمیمات عجیب انتخاب مایکروسافت بعنوان شریک تجاری بعدی
نوکیا در تولید ویندوز فون های جدید است که این در حالیکه خود پلتفرم
ویندوز فون عمدتا به علت سر راستی و سادگی بیش از اندازه ای که در ساختار
منوئی خود بکار گرفته به هیچ عنوان حداقل در نسل اول این مدل ها و در بحث
فروش نتوانسته است موفقیت ویندوز موبایل را تکرار کند به خوبی ابعاد این
تصمیم عجیب نوکیا که ویندوز فون را بر اندروید ترجیح داده است کاملا مشخص
می کند. در این شرایط و در حالیکه بسیاری از استفاده کننده گان از گوشی های
هوشمند به سمت پلتفرم پر استقبال اندروید گرایش پیدا کرده اند نوکیا یکی
دیگر از برگ های برنده خود به نام E7 که در حدود پنج ماهه از نمایش رسمی
آن می گذرد را به بازار ارائه کرده تا پس از N8 بعنوان پر امکانات ترین گوشی مولتی مدیائی نوکیا حالا با مجهزترین Business Phone این شرکت روبرو شویم.


اولین برخورد با E7 با یک جعبه آبی رنگ بزرگ به سبک N8
آغاز می شود در این جعبه بجز موارد معمول مثل دفترچه اطلاعات، هدست سیمی،
شارژر و پورت Micro USB از دو کابل هم اندازه مبدل Mini HDMI و مبدل Micro
USB به ترتیب برای خروجی با کیفیت TV و اتصال حافظه های خارجی و یا گوشی
های نوکیای دیگر به دستگاه با قابلیت USB OTG استفاده شده که هر دو در N8 نیز به همین صورت حضور داشتند. عدم حضور کارت حافظه در این قسمت بعلت پشتیبانی نشدن آن در E7 تعجب چندانی ندارد.




نمای سه بعدی فوق برگرفته از سایت GSMArena می باشد

E7 در نگاه اول گوشی نسبتا Slim اما بسیار بزرگی ست و با ابعاد
13.6×62.4×123.7 میلیمتری با حجم بسیار بالای 105cc تقریبا هیچ رقیبی را
در میان بزرگان دنیای موبایل در کنار خود نمی بیند یکی از معدود گوشی های
GSM حاضر در بازار که امکان مقایسه آن با E7 از لحاظ ابعاد وجود دارد Dell
Venue Pro است که با وجود استفاده از صفحه نمایش بزرگتر (4.1 در مقابل
4.0 اینچ) در حدود 1.7 میلیمتر کوتاه قامت تر از E7 است.


وزن
E7 برابر 176 گرم است که عمدتا بعلت بدنه بسیار با کیفیت فلزی گوشی ایجاد
شده است. توجه به این نکات ضروری ست که حجم و وزن بالای این مدل به هیچ
عنوان از نکات منفی E7 به شمار نمی روند چرا که رده بیزینسی همواره شاهد
حضور مدل های بسیار بزرگ و سنگین بوده و در این مورد نیز E7 هنوز راه
درازی تا رسیدن به مدل های غول پیکری مثل E90
با ارتفاع 132 میلیمتری و وزن 210 گرمی دارد. در مجموع با توجه به تمامی
موارد ذکر شده در قسمت طراحی و ابعاد گوشی، E7 نمونه ای بسیار زیبا و خوش
دست با طراحی مدرن و امروزی ست که همچون دیگر نمونه های بیزینسی نوکیا از
جلوه فوق العاده ای برخوردار است.


مهمترین
قسمت قابل اشاره بروی گوشی صفحه نمایش 4.0 اینچی لمسی خازنی آن است که
همچون اولین تجربه لمسی نوکیا تا به امروز دارای وضوح nHD یا 640×360
پیکسل است. سطح روی صفحه نمایش همچون مدل های پیشرفته امروزی با لایه مقاوم
Gorilla Glass پوشانده شده است. تکنولوژی ساخت بکار گرفته شده در این
صفحه نمایش AMOLED از نوع اختصاصی Nokia ClearBlack display است که پیش از
این در C6 نیز نمونه آن را دیده بودیم با کمک این فناوری فوق العاده نه
تنها کنتراست و زاویه دید صفحه نمایش تا حد ایده آلی بالا می رود بلکه
کیفیت تصاویر و باز تولید رنگ ها نیز کاملا رضایت بخش می گردد. تنها نکته
منفی قابل ذکر در مورد کیفیت این صفحه نمایش توانائی نسبتا متوسط آن در
تولید رنگ سفید است که در بهترین حالت نیز رنگی مایل به "بژ" ایجاد می
کند. عملکرد این صفحه نمایش در نور مستقیم خورشید بسیار مناسب ارزیابی می
شود. محدودیت اصلی صفحه نمایش های نوکیا همانطور که پیش از این اشاره شد
به وضوح nHD آنها که از نسل اول یعنی حدود 2.5 سال پیش و زمان معرفی 5800
تا کنون بدون تغییر باقی مانده است باز می گردد البته این به معنای مشکل
جدی و به چشم آمدن پیکسل ها در حین استفاده از دستگاه نیست اما اگر در یک
مقایسه رخ به رخ تعداد پیکسل ها در صفحه نمایش های FWVGA مثل SE XPERIA
X10 را با پیکسل های صفحه نمایش هم اندازه E7 مقایسه کنیم تفاوت مشهودی
دیده می شود جائیکه تعداد پیکسل ها در X10 برابر 408960 پیکسل و تعداد
پیکسل ها در E7 تنها برابر 230400 است که در حدود 56 درصد تعداد پیکسل های
X10 می باشد با افزودن صفحه نمایش 3.5 اینچی iPhone 4 با وضوح 960×540
پیکسل به این ماجرا شرایط برای نوکیا باز هم بدتر می شود چرا که علاوه بر
فشردگی پیکسلی بسیار بیشتر بعلت وجود صفحه نمایش کوچکتر، پیکسل های صفحه
نمایش E7 تنها 44 درصد تعداد پیکسل های iPhone 4 هستند. در مجموع صفحه
نمایش E7 بدون شک نه تنها بزرگترین سایزی ست که نوکیا در رده لمسی سیمبین
به آن دست یافته بلکه با کیفیت ترین و بهترین نمونه نیز در این کلاس نام
می گیرد و از این لحاظ بلاخره رقیب سرسختی برای فناوری SuperAMOLED
سامسونگ و Retina Display اپل ایجاد شده ست که تقریبا در جمیع موارد (البته
مطمئنا بجز در فشردگی پیکسلی و رزولوشن) با حریف های خود قابل مقایسه
است.


بالای
صفحه نمایش و در محوطه مشکی رنگ بر طبق انتظار سنسورهای تنظیم نور و غیر
فعال کردن صفحه نمایش در حین تماس در کنار اسپیکر اصلی گوشی و دوربین دوم
تماس های ویدئویی قرار گرفته و نکته خاصی در این قسمت به چشم نمی خورد. در
زیر صفحه نمایش نیز تک کلید Menu بدون هیچ نکته خاصی دیده می شود.


.بخش
روئی دستگاه یعنی محل جایگیری صفحه نمایش به همزاه کلیدها و سنسورها
بصورت متجرک و جدا از قاب زیرین آن تعبیه شده جائیکه به فرم N8 دو قسمت دوکی شکل در بالا و پائین تعبیه شده است که البته این بار برخلاف N8
بخش پائینی این قسمت دوکی شکل امکان جدا شدن با کمک پیچ های جانبی را
نداشته و بدین ترتیب باتری E7 ظاهرا کاملا از دسترس کاربران خارج شده است.


در
سمت چپ گوشی اسلایدر قفل صفحه نمایش جای دارد و در سمت راست نیز اسلایدر
مشابه ای با کارکردی نچندان راحت دیده می شود که برای تغییر صدای گوشی بکار
می رود محل جایگذاری سیمکارت در بالای این قسمت و شاتر نسبتا بزرگ دوربین
در پائین دیگر نکات سمت راست دستگاه را تشکیل می دهند.


بخش
بالائی E7 به ترتیب شامل پورت Micro USB، پورت محافظت شده Mini HDMI،
کلید پاور و جک 3.5 میلیمتری هدست است و در پائین نیز تنها مکیروفون
برقراری تماس دیده می شود و در غیاب پورت استاندارد شارزرهای نوکیا چاره
ای جز استفاده از پورت Micro USB برای شارژ گوشی باقی نمی ماند.


با
حرکت صفحه نمایش گوشی به سمت راست و با خارج شده لولای پنهان شده در زیر
این قسمت که صفحه نمایش را در زاویه ای در حدود 45 درجه با کیبورد قرار می
دهد، یکی از اصلی ترین بخش های سخت افزاری E7 یعنی صفحه کلید QWERTY فوق
العاده آن پدیدار می شود. ساختار فنری این قسمت و لولای بزرگ حاضر در آن
شباهت نزدیکی با نمونه حاضر در N97 دارد. تنها نکته نسبتا منفی این صفحه
کلید به سفتی زیاد آن در حین گشوده شدن باز می گردد که مخصوصا در اولین
استفاده ها می تواند اندکی مشکل ساز شود.


صفحه
کلید طراحی شده برای E7 دارای چهار ردیف با 42 کلید کاملا جدا از هم با
سایز بسیار مناسب است که در این کلاس امتیاز بسیار بالائی را به خود اختصاص
می دهد. نور پس زمینه کلیدها نیز در تمامی قسمت ها بصورت یکنواخت توزیع
گردیده است در سوی مقابل بعنوان یک نکته نچندان فوق العاده فیدبک و میزان
بالا و پائین رفتن کلیدها در سطح نسبتا متوسطی قرار دارد اما در مجموع با
در کنار هم قرار دادن تمامی نکات اشاره شده می توان صفحه کلید E7 را در
سطح بهترین های این بخش قرار دارد.


بخش پشتی گوشی حاوی بزرگترین نکته منفی قابل ذکر در مورد E7 است جائیکه نه تنها دوربین رویائی 12 مگاپیکسلی N8
حالا جای خود را به یک دوربین 8 مگاپیکسلی بدون فوکوس داده است بلکه قطعه
کمیابی همچون فلش زنون که پس سالها بار دیگر به Cameraphone های نوکیا
بازگشته بود دوباره با دو فلش LED ساده تعویض شده است. البته این تغییرات
(بجز حذف نابخشودنی فوکوس اتوماتیک) تا حدودی نیز منطقی به نظر می رسد چرا
که اصولا رده بیزینسی قرار نیست ارتباط چندانی با مولتی مدیا داشته باشد.
اسپیکر اصلی دستگاه نیز در بخش پائینی این قسمت و بروی زائده دوکی شکل
این بخش قرار گرفته است. علاوه بر این در پشت گوشی میکروفون دوم دستگاه
نیز دیده می شود که برای حذف نویز در حین تماس (Active Noise Cancelation)
و ضبط استریوی صدا بکار می رود.

باتری بکار گرفته شده در E7 همان
نمونه BL-4D با ظرفیت 1200mAh موجود در N8 است که در حالت Stand-by تا
432 ساعت و در هنگام مکالمه تا 9 ساعت دوام خواهد داشت که بروی کاعذ
در هنگام Stand-by از زمان بیشتر و در هنگام مکالمه از زمان کمتری نسبت به
N8 برخوردار است. در دنیای واقعی و در یک استفاده نسبتا شدید حداکثر تا دو
روز می توان بروی این باتری حساب کرد. دوام این باتری در حین پخش ویدئو
حداکثر 5 ساعت و 40 دقیقه است که نسبت به زمان 6 ساعت و 20 دقیقه N8 با
توجه به صفحه نمایش بزرگتر کاملا طبیعی می نماید.


با
روشن کردن دستگاه بزرگترین نقطه ضعف و شاید مهمترین عامل بازدارنده
خریداران در انتخاب E7 بعنوان یک اسمارت فون پیشرفته به معرض نمایش گذاشته
می شود بله درست حدس زدید میهمان همیشگی اسمارت فون های نوکیا Symbian^3؛
سیستم عاملی که نوکیا حتی به قیمت از دست دادن بخش بزرگی از کاربران خود
نیز راضی به حذف یا ایجاد تغییرات بزرگ در آن نشده است. برخورد اول با
سیستم عامل جدید با صفحه Home Screen سه گانه که می توان بصورت دلخواه ان
را با Widget های گوناگون پر نمود آغاز می شود. ابعاد نسبتا بزرگ و حرکت
کند ویجت ها که برای جابجائی آن ها نیاز به اسکرول کامل دست بروی صفحه
نمایش است از جمله نکات منفی این قسمت هستند. برای حرکت سریع میان پنل ها
می توان از لمس سه نقطه متناظر با هر پنل در زیر صفحه نمایش نیز استفاده
کرد.


با
فشردن تک کلید حاضر در زیر صفحه نمایش به منوی اصلی گوشی وارد می شویم که
نمای اولیه آن برای کاربرانی که از بیش از 4 سال پیش تاکنون از نوکیا
استفاده کرده اند کاملا آشنا و بدون تغییر باقی مانده است. ساختار چینشی
این قسمت که موارد مشابه را در زیر چند نام کلی مجتمع نموده است در تضاد
با ساختار فاقد فولدر بندی اندروید و iOS است که همه موارد مورد نیاز
کاربر از تنظیمات تا Application ها را در یک منوی قابل Scroll شدن جای می
دهند البته به لطف سیستم عامل جدید که امکان قرارگیری دلخواه آیکون ها را
فراهم کرده است می توان بصورت دستی همه آیکون ها را در لیست اصلی
جایگذاری کرد. آیکون های ماتریسی این قسمت همچون همیشه به فرم لیسنی نیز
می توانند به نمایش در آیند و برنامه های در حال اجرا نیز همچون قبل با یک
دایره سبز رنگ چرخنده به اطلاع کاربران می رسند.


Task
manager همیشگی سیمبین تغییرات مشخصی را در ورژن جدید تجربه کرده است
جائیکه برخلاف همیشه علاوه بر نمایش نام برنامه های در حال اجرا، Preview
کوچکی نیز از آنها نمایش داده می شود و نگفته پیداست که قابلیت بستن تکی و
دسته جمعی برنامه ها نیز به راحتی با فشردن یک آیکون وجود دارد. ابعاد
نسبتا بزرگ آیکون برنامه ها در این قسمت تنها اجازه نمایش حداکثر سه
برنامه در حال اجرا را می دهد که غالبا برای رسیدن به برنامه مورد نظر می
بایست لیست را رو به پائین اسکرول نمود. در مجموع تجربه استفاده از
Symbian^3 با اینکه به لحاظ آشنائی به محیط سیستم عامل برای کاربران قدیمی
نوکیا رضایت بخش تلقی می شود اما مقایسه آن با سیستم عامل های پیشرو و
جدید بازار شرایط سختی را برای رقابت ایجاد می کند. محیط سیستم عامل از
لحاظ سرعت کاملا بدون تاخیز و رضایت بخش است و بجز در برخی مواقع و به
هنگام باز بودن چندین برنامه بصورت همزمان تقریبا هیچگاه تاخیر خاصی در آن
دیده نمی شود. مشخصات پردازشی گوشی هیچ تفاوتی با N8 ندارد جائیکه از
همان پردازنده 680 مگاهرتزی ARM11 با چیپ ست گرافیکی جداگانه و 256
مگابایت حافظه RAM استفاده شده که با اینکه برای سیستم عامل سیمبین کافی
به نظر می رسند اما در مقایسه با اسمارت فون های پیشرفته فعلی و بکی دو
سال گذشته با پردازنده های 1 گیگاهرتزی و 512 تا 768 مگابایت RAM بیش از
اندازه کوچک به نظر می رسند مقایسه E7 با نسل جدید پردازنده ها با دو هسته
پردازشی و بیش از یک گیگابایت حافظه RAM میزان سخت گیری نوکیا در عدم
ارتقا سخت افزاری و مشکلات مقایسه این نمونه ها با دبگر اسمارت فون ها را
به خوبی مشخص می نماید.


دفترچه
تلفن گوشی همانطور که از یک سیمبین انتظار داریم در سطح بسیار با کیفیت و
مناسبی جای دارد این دفترچه تلفن بدون محدودیت که به راحتی با اکانت های
Exchange نیز Sync می شود شامل تمامی المان های آشنای نوکیا در این قسمت به
همراه برخی موارد مرتبط با شبکه های اجتماعی ست. کنتاکت های حاضر در این
قسمت در یک Tab با عنوان abc و به فرم الفبائی قابل اسکرول مرتب شده اند
در Tab دوم این قسمت امکان ساخت گروه های متفاوت و به دلخواه کاربران
همچون همیشه وجود دارد. در صفحه اطلاعات تکی افراد نیز مواردی همچون امکان
تماس سریع با شماره اصلی، امکان ارسال پیام و اختصاص زنگ، عکس و فیلم
دلخواه وجود دارد. امکان مرتب کردن نام های حاضر در این قسمت براساس اسم
کوچک یا فامیل، امکان جستجوی مستقیم در کادر Search پائین صفحه و نمایش
همزمان یا تکی کنتاکت های حاضر در سیمکارت و حافظه داخلی گوشی از جمله دیگر
موارد تکراری اما کاربردی دفترچه تلفن E7 هستند. یک نکته جالب در این
قسمت قابلیت وارد کردن نشانی افراد در حین ساخت یا ویرایش اسامی ست که از
این پس می توان این نشانی را بروی نقشه نیز مشخص کرد


یکی
از نقاط قوت اصلی E7 بر طبق انتظار قابلیت برقراری تماس و امکانات بسیار
مناسب در نظر گرفته شده برای این قسمت است جائیکه حتی در محیط های با پوشش
آنتن ضعیف نیز صدای دریافتی و ارسالی توسط گوشی در سطح ایده آلی قرار دارد
که در این میان نقش میکروفون دوم حذف نویز بسیار پر رنگ به نظر می رسد.
شماره گیری عددی مجازی با ظاهری تغییر یافته، امکان شماره گیری هوشمند با
جستجوی عددی و حروفی دفترچه تلفن و شماره گیری صوتی با لمس کردن و نگه
داشتن کلید Call در Homescreen از جمله دیگر قابلیت های شایسته توجه E7
بعنوان یک تلفن به حساب می آیند. صدای زنگ گوشی همانطور که از رده قیمتی
E7 و قانون نانوشته ارتباط معکوس قیمت دستگاه با صدای اسپیکر می توان حدس
زد در سطح متوسط رو به پائینی به سر می رد تا جائیکه در مقام قیاس می توان
آن را پائین تر از C7 و اندکی بالاتر از XPERIA X10 دانست.


گالری
نمایش تصاویر در E7 به نسبت N8 و دیگر مدل های مشابه هیچ تغییری را تجربه
نکرده است و ساختار ماتریسی نمایش Thumbnailها و قابلیت Pinch Zoom در این
گالری نیز به چشم می خورند در واقع یکی از قسمت های نسبتا دست نخورده از
نسخه 9.1 سیمبین سری 60 تا به امروز همین گالری نمایش تصاویر است که با
اینکه در دو سه سال گذشته یکی از بهترین نمونه ها در این کلاس بود اما به
مرور زمان و حضور گالری های سه بعدی در اسمارت فون های اندرویدی و دیگر
مدل های مشابه تا حدود زیادی جذابیت اولیه خود را از دست داده است. عدم
حضور Kinetic Scrolling درست همانند N8 در این قسمت یکی از بزرگترین
ایرادهای وارده به اینترفیس نوکیا در گالری نمایش تصاویر و کلا در هر
قسمتی که با Scroll کردن سر و کار داشته باشد است. دیگر قابلیت های مناسب
اما تکراری گالری E7 شامل سیستم تگ گذاری تصاویر برای جستجوی راحت تر،
نمایش اسلاید شو و امکان ایجاد آلبوم های مختلف است که البته همگی در مدل
های قبلی این کلاس نیز دیده می شدند. عملیات زوم در تصاویر علاوه بر Pinch
Zoom می تواند با کمک اسلایدر جانبی تغییر صدا، لمس دوگانه صفحه نمایش و
یا بوسیله نوار زوم در کناره تصویر انجام شود. سرعت بازگشائی تصاویر در
این آلبوم در سطح مناسبی قرار دارد اما سرعت زوم در حد مطلوبی نیست و هر
پله از زوم زمان کاملا مشخصی را برای اجرا به خود اختصاص می دهد.


File
Manager گوشی یکی از نقاط قوت اصلی E7 به حساب می آید در این بخش محتویات
حافظه داخلی و حافظه فلش دستگاه با امکان ایجاد هر گونه تغییر قابل تصور
بروی فایل ها از جمله Copy، Paste، تغییر نام، جابجائی و با ارسال توسط
گزینه های مختلف در نظر گرفته شده است اما جذابیت اصلی این قسمت به
پشتیبانی گوشی از اتصال حافظه خارجی یا قابلیت USB OTG باز می گردد جائیکه
تقریبا تمامی فلش درایوهای موجود در بازار را با کمک کابل مخصوص در نظر
گرفته شده برای این قابلیت که در جعبه محتویات گوشی جای دارد به راحتی می
توان به پورت Micro USB دستگاه متصل کرد و از محتویات آنها استفاده نمود.
امکان اتصال کارتخوان های چند منظوره و اتصال همزمان چندین نوع مختلف از
کارت حافظه (مثلا Micro SD، SD و XD) نکته جالب دیگری ست که مخصوصا برای
E7 که فاقد اسلات کارت حافظه است بسیار جالب به نظر می رسد لازم به ذکر
است که امکان انجام این موضوع یعنی اتصال همزمان چندین کارت حافظه به این
پورت به این صورت در N8 وجود ندارد. جذابیت این قسمت البته به اینجا نیز
ختم نمی شود و علاوه بر امکان اتصال فلش و کارت های حافظه به این قسمت می
توان تمامی دیگر گوشی های نوکیا (اعم از سری 60 یا سری 40) را نیز به این
پورت متصل کرد و به محتویات حافظه آنها دسترسی پیدا نمود. اتصال سایر گوشی
های موبایل به این پورت در اکثر موارد نتیجه ای ندارد اما بعنوان مثال در
برخی مواقع نیز همچون Samsung Galaxy S
همه چیز به خوبی پیش می رود و جالب اینجاست که در این مورد نیز E7 بر N8
برتری دارد چرا که اتصال Gakaxy S به این پورت در N8 هیچ نتیجه ای ندارد.
گذشته از موارد اشاره شده در بالا ظاهر و ساختار منوئی این File Manager
تغییر خاصی نسبت به قبل نکرده است.


پلیر
پخش موسیقی در E7 همان نمونه آشنای قدیمی ست که این بار تنها یک حالت
نمایش سه بعدی آلبوم ها در حالت افقی (Cover Flow) را به لیست امکانات خود
افزوده است. صفحه Now Playing این پلیر بدون هیچ تغییری شامل نام آهنگ و
جلد آلبوم در بالا، نوار پیشرفت یا Progressive bar در میانه و کنترلرهای
سه گانه استاندارد در زیر تصویر است که مدتهاست تغییر خاصی را به خود
ندیده است. از جمله دیگر امکانات تکراری این پلیر باید به Playlist های
اتوماتیک، اکولایزرهای پنجگانه غیر قابل تغییر و قابلیت همیشگی Stereo
Widening نوکیا اشاره کرد. با Minimize کردن پلیر کنترل آهنگ در حال پخش
به عهده ویجت در نظر گرفته شده برای آن بروی Home Screen محول می شود که
علاوه بر سه کنترلر اصلی، نام آهنگ در حال پخش را نیز به نمایش در می
آورد. کیفیت صدای تولید شده دستگاه در هنگام اتصال به پخش کننده های خارجی
دارای آمپلی فایر (مثل ضبط صوت) و همچنین در هنگام اتصال به هدست در سطح
بسیار بالائی قرار دارد و مطلقا هیچ مشکل خاصی در کیفیت صدا به گوش نمی
رسد.


رادیوی
FM حاضر در E7 هیچ نکته خاصی را در بر ندارد و از ظاهر آشنا و نسبتا ساده
ای استفاده می کند. قابلیت RDS برای نمایش اطلاعاتی نظیر نام ایستگاه و
سایت اینترنتی و امکان تغییر خودکار فرکانس در صورت تضعیف فرکانس قبلی از
جمله امکانات این رادیو به حساب می آیند.


پخش
کننده ویدئوی E7 همان نمونه حاضر در N8 پیش از آخرین آپدیت آن است پلیری
که بصورت پیشفرض از نمایش فرمت های DivX و XviD پشتیبانی می کند. حداکثر
وضوح مورد پشتیبانی در این پلیر در فرمت های مختلف 720p است که با توجه به
خروجی HDMI دستگاه E7 را به یک پخش کننده پرتابل ویدئویی بدل می کند.
همچنین خروجی HDMI این مدل امکان انتقال صدای دالبی را نیز همچون N8 دارد
که به همراه ویدئو تجربه کاملی را از یک پخش کننده پرتابل ارائه می دهد.
ویدئوهای حاضر در این قسمت تنها بصورت افقی در صفحه نمایش قابل پخش هستند
جائیکه ابعاد بزرگ صفحه نمایش و کنتراست و زاویه دید مناسب آن شرایط
مطلوبی را برای تماشای ویدئو فراهم کرده است. در این میان البته برخی
محدودیت ها نیز وجود دارد که از جمله آنها می توان به محدودیت سایز فیلم ها
به 2 گیگابایت و عدم پخش فایل های MKV با وضوح 720p اشاره کرد. دیگر مشکل
موجود در این پلیر عدم پشتیبانی از زیر نویس از هر نوعی در آن است مشکلی
که پیش از ارائه یک آپدیت جداگانه در N8 نیز حضور داشت. از جمله برتری های
این پلیر بر N8 می توان به رفع مشکل حرکت سریع رو به جلو و عقب در فایل
های بزرگتر از 1.5 گیگابایت اشاره کرد.

اما
برای مدلی با یک دوربین 8 مگاپیکسلی، تصویر برداری یکی از قابلیت های
اصلی آن به حساب می آید. دوربین حاضر در E7 همانطور که پیش از این اشاره
شد در تصمیمی عجیب از سوی نوکیا که متاسفانه به دیگر مدل های جدید این
کلاس نیز گسترش پیدا کرده فاقد اتوفوکوس است و بدین ترتیب نه تنها خبری از
تصویر برداری ماکرو در این دوربین نیست بلکه هر جزء نزدیک تر از 50
سانتیمتر به لنز دوربین نیز تصویر محوی از خود برجای می گذارد. ساختار
منوئی دوربین همچون همیشه شامل تنها سه آیکون در ستون سمت راست برای سوئیچ
میان عکاسی و فیلمبرداری، کنترل فلش و دسترسی به سایر تنظیمات است که بدین
ترتیب تقریبا همگی تنظیمات مهم دوربین به زیر منوهای این قسمت منتقل شده
اند این قضیه در حالیکه چشمی دوربین تنها بخش مرکزی صفحه نمایش را پر می
کند و دو نوار سیاه رنگ موجود در دو طرف تصویر می توانست با برخی از
تنظیمات مهم پر شود نکته منفی مشهودی برای ساختار منوئی دوربین در سیمبین
جدید است. ماجرای تنظیمات نچندان راحت این دوربین به ایجا نیز ختم نمی شود
چرا که نه تنها برخی از تنظیمات مهم در زیر منوهای تو در توی این بخش
قرار گرفته اند بلکه داستان کلیک های منحصر به فرد نوکیا که با اولین لمس
منجر به Highlight شدن آیکون و با لمس دیگر منجر به ورود به آن می شود در
اینجا نیز نسبتا آزار دهنده است. از جمله تنظیمات حاضر در منوی دوربین می
توان به قابلیت تغییر ISO، امکان تغییر در White balance، افکت های رنگی و
نوری، تنظیمات نورگیری به همراه فناوری تشخیص چهره و Geo-tagging اشاره
کرد. تصاویر گرفته شده توسط این دوربین در پله نخست بازسازی تصویر با کمک
الگوریتم کاهش نویز تا حدود زیادی از نویزهای نوری پاکسازی می شوند و در
پله بعدی گزینه Sharpening اتوماتیک گوشی که حتی در حالت نرمال نیز کار
خود را انجام می دهد سعی در بازگرداندن جزئیات از دست رفته تصویر توسط
الگوریتم کاهش نویز می کند که بعلت شدت این عملیات ظاهری مصنوعی برای
تصاویر ایجاد می شود. تنها راه پرهیز از این مشکل استفاده از تنظیم Soft
در منوی این قسمت است که اندکی از حالت مصنوعی ناشی از Sharpening اتوماتیک
تصویر می کاهد اما خبر بد در این قسمت این است که با هر بار بستن دوربین،
تنظیمات آن بصورت خودکار ریست می شوند و کاربر در استفاده بعدی مجبور
خواهد بود دوباره بصورت دستی تنظیمات را بصورت دلخواه درآورد. گذشته از
مشکل جزئیات پائین و گزینه خودکار Sharpening سایر المان های کیفیت سنجی
دوربین در سطح نسبتا مناسبی قرار دارند و در مجموع از لحاظ تولید رنگ و
کنتراست می توان امتیاز مناسبی را برای این دوربین در نظر گرفته هرچند که
بعلت نبودن اتوفوکوس امکان مقایسه آن حتی با نمونه های متوسط این کلاس نیز
وجود ندارد. فیلمبرداری این دوربین با وضوح 720p با 24 فریم در ثانیه و
با فرمت MP4 صورت می گیرد جائیکه لرزش گیر دیجیتال دست نیز بعنوان یک
قابلیت جانبی در لیست امکانات کم کوردر دیده می شود. کیفیت ویدئوهای گرفته
شده توسط این دوربین برخلاف بخش عکاسی در سطح مناسبی قرار دارد جائیکه
جزئیات مناسب تصویر، بازسازی مطلوب رنگ ها، سطح قابل قبول نویز و حفظ نرخ
فریم در ثانیه در اکثر صحنه ها از جمله نکاتی ست که ویدئوهای این دوربین
را در رده مطلوبی جای می دهد. 15 ثانیه از تصویربرداری با E7 در حداکثر
وضوح حجمی در حدود 20 مگابایت از حافظه را اشغال می کند. نکته مطلوب دیگر
در مورد قابلیت فیلمبرداری این دوربین به زوم هوشمند آن باز می گردد که
اولین بار در N8 از آن استفاده شد در این حالت دوربین می تواند بدون آنکه
از کیفیت تصویر کاسته شود تا 3 برابر زوم دیجیتال را انجام دهد.


یکی
از بخش های مهم دیگر در یک گوشی با صفحه نمایش بزرگ، مرورگر اینترنتی پیش
فرض آن است که در این زمینه نیز E7 بجز افزودن گزینه Multi Touch و یکی
دو مورد دیگر تغییر خاصی در مرورگر قدیمی سیمبین ایجاد نکرده است این
مرورگر با اینکه از سرعت مناسب و رندر مطلوبی در نمایش صفحات پیچیده
برخوردار است اما محدودیت های مشخصی را نیز به همراه دارد که از آن جمله
می توان به محدودیت ایجاد یک تب جدید تنها توسط کلیک کردن بروی یک منوی
pop-up، اجبار به وارد کردن آدرس URL در یک باکس جداگانه و بلاخره محدودیت
در نمایش محتوای فلش اشاره کرد که در این مورد آخر با اینکه گوشی از
Flash Lite 4.0 پشتیبانی می کند و تقریبا مشکلی در گشودن اکثر صفحات دارای
محتوای فلش ندارد اما بعنوان مثال ویدئوهای حاضر در سایت یو**ت*یو**ب را
تنها با وضوح 240p نمایش می دهد و عملا چاره ای جز استفاده از نسخه موبایل
این سایت برای کاربر باقی نمی گذارد. گذشته از موارد منفی، نکات مثبت
مشخصی را نیز می توان برای این مرورگر برشمرد که از آن جمله می توان به
قابلیت تغییر ابعاد فونت در 5 سایز متفاوت، قابلیت پر کردن خودکار فرم ها
(auto fit-in)، مدیریت پسوردها و گزینه Find in برای جستجوی محتوای صفحه
اشاره نمود.


E7
همچون همه دیگر مدل های سری بیزینسی نوکیا همراه با برنامه ساخت و ویرایش
متون Quickoffice ارائه می شود؛ توسط این برنامه که امکان استفاده از آن
بعنوان یک File Manager جداگانه نیز وجود دارد می توان به تولید و ویرایش
فایل های Word، Excel و PowerPoint پرداخت. سرعت بازگشائی این پرونده ها
در سطح کاملا مطلوبی قرار دارد و قابلیت Pinch to Zoom نیز در آنها وجود
دارد. در بخش ویرایشی این برنامه گزینه های متعددی از جمله پشتیبانی از
جدول ها و گزینه های formating پیشرفته دیده می شود اما اینترفیس منوئی و
زیر منوئی این قسمت برای استفاده در یک صفحه موبایلی و در مبحث راحتی در
استفاده چندان مناسب به نظر نمی رسد. بدترین نمونه در این سه گانه مطمئنا
به ادیتور پاورپوینت اختصاص دارد جائیکه امکان ویرایش پرونده در حالت زوم
به کاربر داده نمی شود و برای دسترسی به نقطه مورد نظر، ناخواسته می بایست
کلیک های متعددی بروی تصویر انجام داد. از دیگر نکات قابل اشاره در این
بخش کند شدن مشهود و بیش از اندازه بخش ادیتوری در هنگام کار با پرونده
های مبتنی بر Office 2007 است که مشکل جدی در کار ایجاد می کند. علاوه بر
مجموعه یاد شده در این بخش از نسخه خاصی از نرم افزار Adobe Reader برای
مشاهده پرونده های PDF نیز استفاده شده که سرعت بسیار پائینی داشته و از
قابلیت Pinch to Zoom نیز در آن خبری نیست. از دیگر موارد مرتبط با بخش
بیزینسی و خاص گوشی E7 باید به ZIP Manager و نرم افزار ضد سرقت و ضد
ویروس F-Secure اشاره کرد.


Ovi
Store یا فروشگاه اینترنتی Application های سیمبین همانند دو رقیب اصلی
خود یعنی App Store و Android Market محلی برای دسترسی به برنامه ها و بازی
های جدید نوشته شده برای این سیستم عامل است. نکته قابل توجه در این
فروشگاه عناوین به نسبت پائین برنامه های منطبق با این سیستم عامل است چرا
که با اتحاد نوکیا و مایکروسافت و تغییرات قریب الوقوع و احتمالا بنیادی
در خط تولید گوشی های مبتنی بر سیمبین، ممکن است شرکت های بزرگ همچنان به
انتشار برنامه های خود برای پلتفرم سیمبین ادامه دهند اما مطمئنا شرکت های
کوچکتر با بودجه محدود ترجیح خواهند دارد تا تمرکز کامل خود را بروی
اندروید، iOS و حتی ویندوز فون قرار خواهند داد و احتمالا برنامه های
سیمبین محدودتر از قبل خواهند شد. در فروشگاه Ovi همه چیز به مانند گذشته
است جائیکه علاوه بر دسته بندی های متعدد برای برنامه های مختلف، لیست
برنامه های دانلود شده کاربران نیز در بخش My Stuff جای گرفته است. امکان
تعیین محل ذخیره و نصب برنامه ها و بازی ها و قابلیت تفکیک آنها از جمله
موارد مثبت قابل اشاره در این فروشگاه است.


چیپ
ست GPS بکار گرفته شده در E7 در بخش نرم افزاری بر طبق انتظار با Ovi
Maps همراه شده است؛ جائیکه همچون دیگر مدل های نوکیا در سال گذشته امکانات
ارزشمندی همچون راهنمای صوتی در 70 کشور دنیا، به 40 زبان زنده و با
اطلاعات ترافیکی 10 کشور به رایگان در اختیار کاربران قرار گرفته است. این
موارد در ترکیب با یک صفحه نمایش بزرگ و با کیفیت و یک GPS حساس که در
کمتر از 2 دقیقه با ماهواره ارنباط برقراری می کند شرایط بسیار مطلوبی را
برای جایگزین کردن گیرنده های GPS اختصاصی با E7 را فراهم می کند. در بخش
نرم افزاری Ovi Maps علاوه بر اینترفیس کاملا بهینه شده برای استفاده از
دست از گزینه های جذابی همچون راهنمای شهری Lonely Planet، راهنمای هتل
های HRS، راهنمای رستوران های Michelin و شاید از همه جذاب تر گزینه Event
guide استفاده شده که در این آخری کلیه اطلاعات مرتبط با محل فعلی کاربر
در شعاع 3 کیلومتری به اطلاع وی رسانده می شود. نماهای 2 بعدی و 3 بعدی،
امکان نمایش نقشه های ماهواره ای و زمینی و قابلیت آپدیت کردن مستقیم نرم
افزار بدون نیاز به Ovi Store از جمله دیگر نکات قابل اشاره در این قسمت
هستند. از Ovi Maps علاوه بر موارد یاد شده می توان برای مسیریابی در حین
پیاده روی و یا مشاهده نقشه ها بدون نیاز به روشن کردن GPS استفاده کرد.

Nokia E7 همانطور که از یک مسنجر بیزینسی انتظار داریم در سطح بسیار
مطلوبی از لحاظ گزینه اتصال و راه های ارتباطی قرار دارد. برقراری ارتباط
تلفنی با E7 توسط چهار فرکانس GSM و هر پنج باند اصلی HSDPA صورت می گیرد و
GPRS و EDGE کلاس 32 در کنار 3G تا سرعت 10.2Mbps گزینه های تحت شبکه آن
را تشکیل می دهد. Wi-Fi حاضر در دستگاه از نوع پر سرعت 802.11n بوده و از
بلوتوث نسخه 3.0 با پشتیبانی از A2DP نیز در آن استفاده شده است.


Nokia
E7 مدلی با سخت افزارهای پیشرفته و امکاناتی بسیار مناسب است که بجز برخی
موارد همچون دوربین سوال برانگیز آن توانائی کاملی در رقابت با دیگر
اسمارت فون های فعلی بازار را دارد اما مطمئنا برای کاربران رده اسمارت
فون، اینترفیس و سیستم عامل گوشی نیز از اهمیتی معادل و حتی بیشتر از نکات
سخت افزاری گوشی برخوردار است و از این لحاظ E7 علیرغم تمامی شایستگی
های آن در اکثر موارد سخت افزاری، در رده ای پائین تر از مدل های محبوب
امروزی در کلاس اندروید، iOS و حتی ویندوز فون جای می گیرد نکته ای که
مطمئنا خود نوکیا با پافشاری بروی سیمبین و رها کردن یکباره این سیستم
عامل در اتحاد با مایکروسافت نقش کلیدی در کاهش محبوبیت آن داشته است.
Nokia E7 مدت بسیار کوتاهی ست که در شش رنگ مختلف خاکستری تیره، نقره ای،
سفید، سبز، آبی و نارنجی و با قیمتی در حدود 660 دلار در بازارهای جهانی
موجود است قیمت این مدل در بازارهای داخلی در حال حاضر رقم غیر معقولی حول
و حوش یک میلیون تومان است که با توجه به تازه وارد بودن این گوشی و
اختلاف چند صد هزار تومانی آن با N8 می توان انتظار سقوط آزاد تمام عیار
این قیمت را در یکی دو ماه پیش رو داشت.