اس ام اس عاشقانه سری سی دوم

ما که جزغاله شدیم بس که آتیش سوزوندی تو!

میخت و بد جوری توی قلبمون کوبوندی تو

اینقده با اون چشات ناز و کرشمه اومدی

تا دیگه هوش و حواس از سرمون پروندی تو

این عشق برای من هیچ نداشت

اما…

.

گلهای بالشم را ” باغبان ” خوبی بود

اشک های هرشب من…!!!

سند منگوله دار دلمون وقف شما

کفترای جلدمون ارزونی سقف شما

ما زمین خورده ی اون چشمای عاشق کشتیم

نمیبینی ما رو اما عمریه دلخوشتیم

ناز لبت چشیده ام یاد شکر نمی کنم / تا تو فرشته ی منی یاد دگر نمی کنم

به وسعت ندیدن نگاهت

خسته ام

چگونه بشکنم ثانیه ها سنگین

دوریت را

خط می کشم روی اسمت با مدادی که نوک ندارد هیچ وقت…

هم خودم مرض دارم

هم پیامی که برایت نوشته ام

دوست داشتن مسریست…

تو را می خواهم و دانم که هرگز

به کام دل در آغوشت نگیرم

تویی آن آسمان صاف و روشن

من این کنج قفس مرغی اسیرم

آه اگر باز بسویم آیی

دیگر از کف ندهم آسانت

ترسم این شعله سوزنده عشق

آخر آتش فکند بر جانت

گفته بودی، از غرورم، از سکوتم، خسته ای

من شکستم هر دو را

عاشقتم پس تو بیا

من و تو

دور از هم می پوسیم

غمم از وحشت پوسیدن نیست

غمم از زیستن بی تو دراین لحظه پر دلهره اس

امشب بر شانه های دلم

کوله باری سنگینی می کند

کوله باری پُرِاز دلتنگی

دلم می شکند زیر بار این همه دلتنگی

روحم ولی در پی دلتنگی دیگر

این بار

مینویسمت…

” تو ” را میان اصطحکاک مداد و کاغذ

گیر خواهم انداخت

شاید اینگونه بشود تو را

” تجربه ” کرد…!!!

در من غم بیهودگیها می زند موج

در تو غروری از توان من فزونتر

در من نیازی می کشد پیوسته فریاد

در توگریزی می گشاید هر زمان پر

از دوست به یادگار دردی دارم

کان درد به صد هزار درمان ندهم

هر جا هستی یاد من باش! من که با یاد تو موندم،

پا به پای هر دقیقه از تو گفتم! از تو خوندم!

از تو که شرم سلامت لحظه هامُ زیرُ رو کرد!

با خداحافظ سردت چشم من به گریه خو کرد!

قصیده می شوم اگر تو تشنه ی شنیدنی!

به اوج می رسم اگر، تو بی قرار ِ دیدنی!

بیا که درهوای تو، از نو نفس تازه کنم!

بیا که این حماسه را با تو پُر آوازه کنم!

تو رو باید می شناختم که هزار تا چهره داشتی

روی احساس و دل من داشتی قیمت می گذاشتی

تو نتونستی بفهمی که وفا خریدنی نیست

چینی شکسته ی دل ، دیگه پیوند شدنی نیست

گفتی که بیا و از وفایت بگذر

از لهجه بی وفاییت رنجیدم

گفتم که بهانه ات برایم کافیست

معنای لطیف عشق را فهمیدم …

هوا ترست به رنگ هوای چشمانت

دوباره فال گرفتم برای چشمانت

اگر چه کوچک و تنگ است حجم این دنیا

قبول کن که بریزم به پای چشمانت

وقتی تو نیستی

نه هست های ما

چونانکه بایدند

نه بایدها…

مثل همیشه آخر حرفم

تویی که دل نداری، منو تنها می ذاری!

تو سینه ت به جای دل یه تیکـّه سنگ داری!

من که حرفی ندارم! باز بگو: دوست دارم!

هنوزم قشنگه این دروغ تکراری!

اشکهای من از غصه نیست

فقط…

چشمهای من خجالتیست

چشمانم به وقت دیدنت ” عرق ” میکند !

اما…

تو این را باور نکن…

غصه از اشکهای من میبارد…!

به اسم آشنایی رفاقتی به پا کردی

به نام اون رفاقت دیدی با من چه ها کردی

شدی درد و دوای من شدی مثل خدای من

شدی درد آشنای من شروع انتهای من