اس ام اس عاشقانه سری سی چهارم

هیچکس تلخیه ی لبخند مرا درک نکرد ، گریه های دل من پنهان است

نور دلیل تاریکی بود و سکوت دلیل خلوت ، تنها عشق بی دلیل بود که تو دلیل آن شدی

در دیاری که در آن نیست کسی یار کسی ، یا رب ای کاش نیفتد کار کسی به کسی

دوست دارمش ، مثل دانه ای که نور را ، مثل مزرعه ای که باد را ، مثل زورقی که موج را ، یا پرنده ای که اوج را ، دوست دارمش

آینده از آن کسانیست که به زیبا بودن رویاهای خود ایمان دارند . (النور روزولت)ا

آه ، آدرس ما رو نداری ؟ کوه دل ، میدان غم ، خیابان وفا ، ایستگاه قلب ، مجاور فروشگاه عشق ، عقب قلبهای شکسته

بگو یارم کجاست تا خاک پایش را سرمه ی چشمانم کنم

بعد از رفتن تو ، آسمان چه معصومانه می بارد ، ستاره ها روشنایی را از دست دادند ، ابرها در هم تپیده شدند و خورشید دیگر طلوع نکرد

خدا را دوست دارم چون هرچه دارم از او دارم ، اگر عاشقم از اوست ، اگر
صادقم صداقتم از اوست ، اگر شادم شادیم از اوست ، اگر زندگی می کنم زندگیم
از اوست

عزیزم هرگاه به جایی رسیدی فراموش نکن که از کجا آغاز کردی

جانا ز دست عشق تو ، یک دم نباشد راحتم / هر شب خیالت را کشم ، ای ماه تابان در برم

کاش ریسمان محبتمون روزی یکبار پاره بشه تا با هر گره زدن فاصلمون کمتر بشه !ا

آنگاه که آوار تنهایی روحت را در هم شکست ، گوشه ی قلبت را بنگر ، من آنجا به انتظارت هستم

ترسم که تو هم یار وفادار نباشی / عاشق کش و معشوق نگه دار نباشی / من از
غم تو هر روز دوصد بار بمیرم / تو از دل من هیچ خبر دار نباشی

بی پنجره ای ، غریبه ای در وهمی / عشق است اگر از آن نداری سهمی / فهمیدن عشق عاشقی می خواهد / یک روز بزرگ می شوی می فهمی

وصل تو کجا و من مهجور کجا / دردانه کجا ، حوصله ی مور کجا / هرچند ز سوختن ندارم باکی / پروانه کجا و آتش طور کجا

دیگر بهار در سبد روزگار نیست / دیگر قرار نیست ، نه دیگر قرار نیست / شادم
که زود می گذرد شادیم ، ولی / غم می خورم که هیچ غمی ماندگار نیست

کاش میشد در سایه ی مژگانت ، لحظه ای به تماشای دریای خوشرنگ چشمهایت می نشستم

کاش میشد با تو بودن را نوشت / تا که زیبا را کشم بر هرچه زشت / کاش میشد روی این رنگین کمان / می نوشتم تا ابد با من بمان

میدونی چرا غروب همیشه سرخه ؟ چون هر وقت میبینه چقدر دوست دارم ، حسودیشون میشه !ا

زندگی جیره ی مختصریست ، مثل یک فنجان چای و کنارش عشق است ، مثل یک حبه قند ، زندگی را با عشق نوش جان باید کرد

جهان چیزی شبیه موهای توست ، سیاه و سرکش و پیچیده ، خیال کن چه بی بختم من ! که به نسیمی حتی جهانم آشوب می شود

مثل فرشته ها شده ای احتیاط کن / زیبا و با صفا شده ای احتیاط کن / چندیست که احساس می کنم / عزیزتر از جان ما شده ای ، احتیاط کن

سرخ شد آیینه از هرم نگاه من و تو / بهتر از عشق کسی نیست پناه من و تو /
هنر عاشقی امروز پسند همه نیست / که محبت شده اینگونه گناه من و تو

نگاه تو سیب است و من نیوتنی بیچاره ، بی خواب از کشف جاذبه

منو ببخش که بی خبر تو خلوتت پا میزارم / مقصرش دلتنگیه ، من که گناهی ندارم

کوتاهترین فاصله ها برای گفتن دوستت دارم یه لبخنده ، یه دنیا لبخند برای تو

تسبیح نیستم اما نفسم را به شماره انداخته است شوق دستان تو

تو با من باش و بگذار عالمی از من جدا گردد / چو یک دم با تو بنشینم ، دل از هر غم رها گردد

دردم از دیدار توست / دل فقط بیمار توست / شادی عشق و امید / هدیه ی چشمان توست

کاش میشد بوسه ها را قاب کرد / مثل نامه سوی هم پرتاب کرد / کاش میشد عشق را تقسیم کرد / مثل تک شاخه گلی تقدیم کرد

از تو گفتن کار هر کس نیست ای زیبا غزل / من برای گفتنت باید که مولانا شوم

بیادت هستم حتی اگر قرار باشد شبی بی چراغ در حسرت یافتنت تمام کوچه ها را قدم بزنم