آی آدمای مهربون...! (شعر باحال)

آي آدماي مهربون به قول اون شيرين زبون
پنجره ها رو وا كنيد به هم ديگه نگا كنيد
دنيا بقا ئي نداره با كس وفائي نداره
زمونه بي وفا شده عمرا ديگه كوتا شده
كاري برا خدا كنيد گره ز كاري وا كنيد
يهو ديدي در وا ميشه عزرائيل هم پيدا ميشه
بيخ گلوتا ميگيره نفس كه پائين نمي ره
ميخواي خودتو رها كني همسرتو صدا كني
كاري ازت بر نمي ياد صدات ديگه در نمي ياد
عين چراغ خاموش ميشي مثل يه سرو دو گوش ميشي
بچه ها ازت رم مي كنن اخمارو در هم مي كنن
ميگن بابا رو بر داريد اينجا تو خونه نذاريد
اگر به خاك نمي سپاريد بريد تو مسجد بذاريد
اهل محله با شتاب با شورو حال والتهاب
مرده شوره با آب وتاب ميندازنش ميون آب
حسابي پاكت ميكنه مي شوره وخاكت ميكنه
همسر خوب وبا وفا مريم وهاجرورضا
حسن وحسين ومرتضي ميشن برات صاحب عزا
يه هفته زاري ميكنند خوب عزاداري ميكنند
وقتي كه هفته شوم ميشه مصيبتا تموم ميشه
اگر كه مال داشته باشي يا پولي انباشته باشي
ميرن يه قاضي ميارن ميونشوخط مي ذارن
تموم ميشه بده وبستون تو ميشي وخاك قبرستون
زير يه سنگ صد مني ميان با گرز آهني
اگرحلال باشه مالت خوشا به حال واحوالت
من اربابم يا تاجرم يا كه بزن بهادرم
دكترم و مهندسم يا كه وكيل مجلسم
سپهبدم يا تيمسارم مدال افتخار دارم
اقاي مسجدالرضام پسر حاج آقا مرتضام
كاري به اين حرفا ندارن دمارتو در ميارن

جز آدماي متقي واي به حال مابقي