6 ترفند برای یافتن موجودات فضای

1
– به دلیل وجود نورهای مصنوعی ، شهرهای کره زمین در شب از فضای خارج از
سیاره قابل رویت می باشند، از اینرو این امکان وجود دارد که سیارات
فراخورشیدی متمدن و قابل سکونت نیز دارای اینچنین آلودگی های نوری باشند.

اما
پیدا نمودن چنین موضوعی شاید آنقدرها هم آسان نباشد چراکه اگر تمامی
نیروی الکتریکی سیاره برای تولید نور به خدمت گرفته شود، باز هم هزاران
بار ضعیف تر از یک بازتاب از نور خورشید بر سطح زمین می باشد.

2-
ما قادر هستیم تا به دنبال شواهدی دال برآلوده کننده های شیمیایی در
اتمسفر این سیارات فراخورشیدی باشیم. ترکیبات مصنوعی از قبیل chlorofluorocarbons یا CFS می توانند اثراتی از خود بر جای گذارند که مشاهده آن از فواصل بسیار دور را امکانپذیر می سازد. با توجه به این نکته که CFS ها به شکل قابل ملاحظه ای پرتوهای مادون قرمز را در طول موج های مشخصی جذب می نمایند، این امکان وجود دارد تا CFSها
حتی زمانی که درصد تمرکز آنها کمتر از یک تریلیون بوده نیز قابل شناسایی
باشند. اما برای ردیابی چنین گزینه ای نیازمند تلسکوپی فوق العاده حساس و
بسیار فراتر از تجهیزات امروزی می باشیم.

3
– به گفته ریچارد کارگان، شکستن اتم ها درطی یک فرآیند اتمی ستاره ای ،
می تواند باعث آزاد سازی مقادیر بسیار عظیمی از عناصر نادراز جمله تکنتیوم
و نئودیمیوم شود که امکان رویت و شناسایی آن دریک نور ضعیف ستاره ای وجود
دارد. اما ساخت چنین اثری به دست هوشمندان فضایی نیازمند حجم بسیار عظیمی
از این مواد می باشد (برای مثال 100000 تن از تکنتیوم بر طبق برآورد Guillermo Lemarchand از
دانشگاه ملی کویلمز در آرژانتین) و این در حالیست که کل راکتورهای هسته
ای زمین درطی قرن اخیر تنها 100 تن تکنتیوم تولید نموده اند.


4
– این امکان وجود دارد که یک تمدن در بیرون از محیط زمین خود را به شکلی
از شاهکارها و کارهای برجسته عظیم مهندسی که گوی های دایسون نامیده می
شوند به عرصه نمایش گذارد. این ساختارهای فرضی پیله ای شکل بوده و قادر به
جمع آوری انرژی خورشیدی می باشند. یک گوی دایسون قادر است به شکل کامل و
یا بخشی ازنور قابل دید یک ستاره را بلوکه نماید. حال با توجه به این نکته
که گوی در اثر تابش ستاره گرم می شود امکان تشخیص پرتوهای مادون قرمز
بازتاب شده از سطح آن وجود دارد.ستاره
شناسان تاکنون موفق به کشف هیچگونه " گوی دایسون" به شکل مشخص نشده اند و
چند نامزدی که احتمال تعریف آنها با این پدیده وجود دارد، این امکان را
نیز دارا می باشند که تنها ابرهایی از گاز هیدروژن و گردوغبار مربوط به
ستاره های پیر و حتی سیارک ها باشند.


5
– به جای بلوکه نمودن نور مربوط به یک ستاره ، یک تمدن فرا زمینی ممکن
است گوی های دایسون را در اطراف ستاره های بسیاری بسازد و دست به ساخت تکه
تاریک برجسته ای به نام حباب فرمی (Fermi bubble)
در خانه کهکشانی خود بزند. درست مانند گوی های دایسون منفرد، حباب های
فرمی نیز به تابش گرما پرداخته و خود را با پرتوهای مادون قرمز آشکار می
سازند. اما
پیدا نمودن آنها هنوز نیازمند مهارت بالایی می باشد. کهکشان های مارپیچ
مانند کهکشان های فرفره ای سرشار از گرد و غبار و شکاف های تاریک می
باشند. کهکشان هایی که به شکل طبیعی دارای نور یکنواخت تری می باشند ،
مانند کهکشان های بیضی شکل، نامزد های بهتری برای یافتن حیات فرازمینی می
باشند


6
– این احتمال وجود دارد که یک تمدن پیشرفته دست به اصلاح و ایجاد
تغییراتی در ستاره مادر خود نماید تا خانه سیاره ای خود را به شکل قابل
سکنی درآورد. همانطور که سن ستارگان و مصرف هیدروژن در هسته آنها تحلیل می
رود ، متورم شده و به غول های قرمز تبدیل می شوند، و ازین رو می توانند
سیارات مجاور خود و حیات را در این مکان ها بهخطر انداخته و غرق نمایند.یک
تمدن تکامل یافته می تواند با پیدا نمودن راهی برای تمدید زندگی یک
ستاره، دست به جلوگیری از وقوع این بلایا زند. انجام چنین موضوعی نیازمند
یک تلاش شگف آور و فوق العاده عظیم در جهت تغییر شرایط درونی یک ستاره می
باشد . برای مثال آمیختن هیدروژن استفاده نشده از بخش بیرونی یک ستاره با
هسته، برداشتن بخشی از مواد ستاره، و یا تنظیم نرخ چرخش ستاره، به منظور
تغییر فشار درونی آن می توانند به تغییر شرایط درونی یک ستاره بیانجامند.
اینچنین مداخلاتی به ستارگان مشخصات غیرمعمولی اعمال می نماید و ازینرو
شواهدی بر وجود تمدن های قدرتمند بیگانه را برای ما به عرصه نمایش خواهد
گذاشت.