سخت است هنگام...(شعر عاشقانه)

سخت است هنگام وداع انگاه که حس می کنی کسی درحال عبوراست پاره ای از وجودتراباخود میبرد….اگه یکی عاشقت کنه و بعدبگه عشق و درک نمیکنم جریان چیه؟میدونست بدون اون میمیرم اما رفت با بی رحمی…کاش فقط میدونست چی به روز من اورد….عشق بی معنیه تو دوره ما….خداوندا انسان بودنو ماندن چه دشواراست….
یادم باشه حرفی نزنم که دلی بلرزد؛ خطی ننویسم که آزار دهد کسی را
یادم باشه که روز و روزگار خوش است وتنها دل ما دل نیست
یادم باشه جواب کینه را با کمتر از مهر و جواب دورنگی را با کمتر از صداقت ندهم
یادم باشه باید در برابر فریادها سکوت کنم و برای سیاهی ها نور بپاشم
یادم باشه از چشمه درس خروش بگیرم و ازآسمان درس پاک زیستن
یادم باشه سنگ خیلی تنهاست…
یادم باشه با سنگ هم لطیف رفتار کنم؛ مبادا دل تنگش بشکند
یادم باشه برای درس گرفتن و درس دادن به دنیا آمده ام… نه برای تکرار اشتباهات گذشتگان
یادم باشه زندگی را دوست بدارم
یادم باشه هرگاه ارزش زندگی از یادم رفت در چشمان حیوان بی زبانی که به سوی قربانگاه می رود زل بزنم تا به مفهوم بودن پی ببرم
یادم باشه می توان با گوش سپردن به آواز شبانه ی دوره گردی که از سازش عشق می بارد به اسرار عشق پی برد و زنده شد
یادم باشه معجزه قاصدک ها را باور داشته باشم
یادم باشه گره تنهایی و دلتنگی هر کس فقط به دست دل خودش باز می شود
یادم باشه هیچگاه لرزیدن دلم را پنهان نکنم تا تنها نمانم
یادم باشه هیچگاه از راستی نترسم ونترسانم

دلم تنگ است , دلم تنگ است
دلم اندازه حجم قفس تنگ است
سکوت از کوچه لبریز است
صدایم خیس و بارانی است
نمی دانم چرا در قلب من پاییز طولانی است

*****************************

زندگی خواب پریشانیست و من با ساده لوحی انتظاری بی سبب زین خواب بی تعبیر دارم!!!!