جنگنده f14

جنگنده اف-14
تامکت هواپیمایی دو موتوره، بال متغیر و دو سرنشینه می باشد که به منظور حمله،
رهگیری و نابودی جنگنده های دشمن به صورت بیست و چهار ساعته و در هر وضعیت جوی و
اقلیمی طراحی گشته است و قادر به انجام عملیات از روی ناو هواپیمابر نیز می
باشد.

---

---

اف-14 قادر است
به طور همزمان بیست و چهار هدف را به وسیله سیستم های راداری پیشرفته خود شناسایی
کرده و به وسیله موشک فوق پیشرفته فینیکس- که بر روی هیچ جنگنده دیگری قابل نصب نمی
باشد- شش فروند از آنان را نابود نماید. همچنین تسلیحات اف-14 شامل موشک های دیگری
از جمله موشکهای هوا به هوای ساید ویندر AIM-9L، موشک اسپارو AIM-7 و موشک پیشرفته برد متوسط آمرام
AIM-120 و ترکیبی از راکتها و بمب های دیگر
نیز می شود. همانطوری که بیان شد، اف-14 جنگنده ای دارای دو خدمه و دو
سکان عمودی و همچنین بال های متغیر می باشد. موتورهای اف-14 به طور موازی هم و در
یک ساختار مرکزی شکل گرفته اند.
ترمز های بال
پروانه ای اف-14 در بین دو سکان عمودی و در سطوح بالا و پایین بدنه واقع شده اند.
باله ای این جنگنده به منظور جمع شدن اتوماتیک در هنگام پرواز البته همراه با یک
کنترل دستی برای تغییر اندازه زاویه بالها در مواقع غیر پرواز برنامه ریزی شده اند.
دو سکان عمودی، متمایل بر روی سطح بالایی موتور و منحرف به سمت خارج سوار شده اند.
دامنه عادی جمع شدن بالها از 20 درجه تا 68 درجه و برای جاگیری کمتر روی عرشه
ناوهای هواپیما بر تا 70 درجه می باشد. نا گفته نماند سرعت جمع شدن بالها 7/5 درجه
بر ثانیه است. برای کنترل غلتش کمتر از 57 درجه
اف-14، از بالچه هایی در نقطه ابتدایی بالها و نزدیک ورودی موتورها استفاده می
نمایند که به صورت جداگانه عمل می نمایند. اگز از جلو به اف-14 نظری بیفکنیم، دو
مدخل ورودی هوای بزرگ را مشاهده می نماییم که اندکی به سمت خارج متمایل شده اند.
این اندک تمایل به منظور تقلیل مقاومت بین هوای موتور و لایه های جانبی ای موتور
صورت گرفته است.گازهای
اگزوز موتور ها از میان فلپ های مکانیکی متغیر، که در دور های مختلف موتور به
اندازه معین و به طور منظم باز و بسته می شوند، خارج شده و فشار نیروی تولیدی موتور
را ایجاد می نماید. اخیراً با استناد بر مطالعاتی که بر
روی گازهای خروجی موتور های اف-14 انجام شد، نیروی دریایی محدودیت هایی را برای
پرواز آن در ارتفاعات کم و سرعت های بالا در چنین فواصلی قرار داد و کاربرد سیستم
پس سوز برای اف-14 های مدل D و B در هر ارتفاعی به جز موارد بحرانی و
موقعیت های خطرناک نظامی و جنگی ممنوع گردید. اف-14 گرومن، اصلاً برای جایگزینی
هواپیمای اف-4 فانتوم طراحی گردید و اولین اف-14 مدل A در اوسط دهه 1970 معرفی
شد.
اف-14
مدل +A، مدل ارتقا یافته اف-14
A، با موتور های جدید جنرال الکتریک
F-110، که هم اکنون هم در تمام ناوگان های
دریایی آمریکا معمول است، بیش از یک حریف معمولی برای هواپیماهای هم سطح به شمار می
آید. سیستم پالس دوپلر AWG-9 یک رادار چند حالته است که قادر به
شناسایی بیست و چهار هدف به طور همزمان و شلیک مستقیم به شش عدد از آنان می باشد.
البته این سیستم که در دهه 1960 طراحی شده است، یکی از قدیمی ترین سیستم های رادار
هوا به هوا می- باشد که هنوز هم بسیار پرقدرت می نماید و با استفاده از نرم افزار
های کنترلی جدید توانایی های آن برای تبدیل به یک سیستم برای قرن بیست و یکم افزایش
می یابد.
کاکپیت اف-14
دارای یک سیستم هد آپ دیسپلی (HUD-Head Up Display) کیسرAN/AVG-12 و دستگاه نمایش موقعیت افقی و عمودی
هواپیما می باشد. همچنین یک دستگاه دوربین راداری نورث راپ AN/AXX برای شناسایی هدف های ماورای دید
بصری (BVR) در دوردست به کار می رود. در اف-14
یک سیستم تلوزیونی وضوح بالای مداربسته با قابلیت پخش انتخابی در هر یک از کاکپیت
ها (FOV) نیز تعبیه شده است. این سیستم مدار
بسته می تواند با نصب در کاکپیت عملیات را به وسیله سیستم تلوزیونی کاکپیت ها ضبط
نماید. البته یک سیتم جدید تر نیز در حال نصب بر روی هرسه مدل اف-14 (A+,B,D) می باشد. تجهیزات الکترونیکی اف-14
نیز شامل رادار هشدار دهنده و کنترل AN/ALR-45، رادار هشدار گیرنده AN/ARL-50، سیستم پرتاب فلر یعنی همان گوی های
آتشینی که باعث گمراه شدن موشک های حرارتی می شوند AN/ALE-29/39 که این سیستم در بین دو سکان عمودی
در پشت بدنه هواپیما قرار گرفته است و سیستم سردرگم کننده رادار های دشمن
Sanders AN/ALQ-200
Deception Jamming Pod
می شود.
تامکت قابلیت حمل یک توپ 20 میلیمتری داخلی گتلینگ
را که در سمت چپ بدنه واقع گشته است، دارا می باشد. این جنگنده می تواند انواع موشک
های فونیکس، سایدویندر، اسپارو و موشک میان برد پیشرفته
معرفی مدل های گوناگون اف-14
تامکت
F-14 A اولین نمونه گونه اف-14 می باشد.
این مدل به وسیله دو موتور TF30-P414A تجهیز شده است. تعداد شصت فروند از
اف-14 های مدل ای در حال تجهیز به سیستم اقدام متقابل هشدار و کنترل AN/ALR-67، سیستم لانتیرن LANTIRN و سیستم نمایش اطلاعات تاکتیکی قابل
برنامه ریزی می باشند. همچنین در تمام سری ها اف-14 سیستم اتوماتیک
کنترل پرواز (AFCS) در حال جایگزینی با سیستم کنترل
پرواز دیجیتال (DFCS) می باشند. در اواخر دهه 1970، حوزه دفاع هوایی
آمریکا مشکلات اساسی موتورهای اف-14 با موتور TF30 و هواپیماهای اف-16 و اف-15 با
موتور های F-100 را ارزیابی و ازمایش نمود. آین حوزه
به طور بسیار جدی به تحلیل مشکلات موتورهای اف-14 پرداخت.
سرانجام، تصمیم بر آن شد که به جای
ارتقا دادن و بهبود بخشیدن موتور های عیب دار فعلی، بهتر است موتور های کاملاً
جدیدی جایگزین این نوع موتور ها شوند، به طوری که موتور های جدیدی که در مدلهای
پایانی اف-14 تعبیه شد، کاملاً تکافوی نیاز های آن را می کرد. همچنین موتورهای اف-14 مدل
A نیز در حال بهبود بخشی هستند؛ چه
بسا که اگر از ابتدا موتور های جانشین خوبی برای موتور های فعلی این مدل موجود
بودند، این موتور ها موتور هایی نبود که نیروی دریایی حاضر به به کار گرفتن آن ها
بر روی اف-14 باشد. در اواسط دهه 90 تنها تغییری که در اف-14 داده شد عبارت بود از
معرفی یک سیستم کنترل کنترل پرواز دیجیتال که خلبان را از انجام مانور های خطرناک
یا نا ایمن باز داشته ، بار مسئولیت و وظیفه را بر روی خلبان تقلیل داده و باعث می
شود که خلبان نسبت به موقعیتی که در آن است، اقدام به بهترین عمل نماید.
سرمایه گذاری برای پیاده کردن این
سیستم از سال 1996 شروع شد (حدود 80 میلیون دلار). همچنین سیستم تاکتیکی شناسایی
هوابرد (TARPS) با سیتم دیجیتال آن جایگزین شده و
سیستم پرتاب فلر بول به عنوان جزئی از برنامه کامل کننده اضافه خواهد گشت. البته
اعمال این تغییرات، باعث تغییر نقش هوایی اصلی اف-14 A نخواهد شد. اف-14 مدل بی را می توان هم یک اف-14 مدل آ بازسازی شده بنامیم، هم یک جنگنده
جدید به تمام معنا، که هر یک از این مدلهای بی با موتورهای پرقدرتF-110-GE-400، با موتور TF30-P414 اف-14 های قدیمی جایگزین شده اند،
مجهز شده است. اف-14 تامکت، هواپیمایی آن اندازه پیچیده بود که خود نیروی دریایی
آمریکا، در به کارگیری آن دچار مشکل بود. همچنین، آمریکا به هیچ وجه حاضر به انتقال
این تکنولوژی به روس ها نبود، به طوری در اف-14 های ایرانی هم که امکان آن می رفت
زمانی به چنگ روس ها بیفتند، قطعات کلیدی نشانگر تکنولوژی نوین آن حذف گشته
بود.
به همین صورت، هنگامی که یک فروند
تامکت از فرود موفق روی یک ناو هواپیمابر آمریکایی باز ماند، لاشه این هواپیما به
سرعت و در کوتاهترین زمان، از بیم اینکه روس قطعات لاشه آن را از دریا بازیابی
کنند، از دریا بیرون کشید. بر طبق آخرین اخبار، قرار است که در سال 2008، جنگنده
نوین سوپر هورنت، جایگزین این جنگنده افسانه ای و به واقعیت جلوتر از زمان بشود.
آیا واقعاً، هیچ جایگزینی برای اف-14 تامکت، که در زمان تولیدش سی سال جلوتر از
زمان بود، وجود دارد؟
ایران تنها کشور استفاده کننده از تامکت در حال
حاضر
پنتاگون اخیرا
هواپیمای F-14 خود را از رده خارج کرده و در حال فروش قطعات مربوط به آن در دفتر
فروش مازاد خود است و هم اکنون ایران تنها کشوری است که از هواپیما‌های F-14
استفاده می‌کند. استیفن بوگنی رئیس بازرسان صادرات هسته‌ای می‌گوید: استفاده ایران
از این نوع هواپیما دلیلی است بر اینکه این کشور تلاش کند از راه‌های مختلف تجهیزات
مربوط به آن را تهیه کند.