۶۰۰ پ.م: زمان زرتشت یا هوشیدر سوشیانت؟

همانگونه که در بالا آورده شد نوشته های پهلوی ایرانی مانند گزیده های زاداسپرم و پندنامه اردویراف زمان زرتشت را سه سده پیش از پیروزی اسکندر میدانسته اند که به همین گون خود چیزی را برای گفتگو و بررسی نمیگذارد ولی اگر از دیدگاه هزاره ها نگاه کنیم که پایان هزاره زرتشت با پیروزی اسکندر نزدیک و همزمان است, به پدیده ای شگفتی نزدیک و همزمان میشویم: هنگامه آمدن هوشیدر سوشیانت.

هوشيدر (در زبان اوستايي، « اوخشيت اِرِت»، در پهلوي اوشيدر) نخستین سوشیانت در داستانهای دین مزدایی است که سی سال مانده به پایان هزاره زرتشت از دوشیزه پانزده ساله که در دریاچه هامون آبتنی میکرده از تخمه بازمانده زرتشت باردار شده و هوشیدر زاده میشود.از آنجا که پایانه هزاره زرتشت بر پایه انقلاب زمستانی را میتوان با زمان پیروزی اسکندر یکسان و همزمان دانست, اگر تنها سی سال سیسد سال میبود(تنها یک ۰ در کنار ۳۰ کم داشت) زمان این دو پدیده درست بر روی یکدیگر می افتند.فراتر از آن ما میتوانیم یکی از انگیزه های فروپاشی هخامنشیان و پیغمبر نامیده شدن اسکندر در برخی نوشته های ایرانی را در همین پدیده سوشیانت جستجو کرده و بیابیم.

به گمان من چنین شد:
آنگونه که به چشم می آید, ایرانیان دوره هخامنشی توانسته بودند ریزبینی در دیدن ستارگان را به جایی برسانند که اشتباه در آن رو به ۰ بوده است ولی مانند امروز نمیتوانستند به پیشبینی درست آغاز یا پایان یک هزاره بپردازند زیرا به گمان نمی آید که آنها این جنبش را به ۳۶۰ درجه بخش بندی کرده و دیده باشند که هر درجه چند سال است که به کمک آن زمان آغاز و پایان و آنچه به آن هنگام مانده را دریابند.۳۰۰ سال پیش نزدیک ۴.۲ درجه است که بدون درجه بندی پیشبینی زمان مانده از آن دشوار است.برای نمونه یک دگرگونی دید ۰ ما پس از ۶۰۰ سال که دو برابر ۳۰۰ سال است نشان میدهم که چه اندازه دگرگونی کمی میان آنها است.

دید ۰ ما در سال ۲۰۰۰ بر پایه اعتدال بهاری.برگرفته از Astrology: A Vernal Equinox Point Time-Line

دید ۰ ما در ۲۶۰۰ پ.م بر پایه اعتدال بهاری. برگرفته از Astrology: A Vernal Equinox Point Time-Line

بر پایه دو فرتور(عکس) بالا اگر میانه دو گردی زردرنگ را بپندارید ۳۰۰ سال خواهد بود که میبینید که زیاد نیست.اکنون اگر موبدان ۳۰۰ سال به پایان هزاره زرتشت به آسمان نگاه میکردند,پایان هزاره به انگیزه ناتوانی در پیش بینی زمان درست آن را نزدیکتر از ۳۰۰ سال میپنداشتند.

نزدیک به ۳۰۰ سال پیش از پیروزی اسکندر,موبدان که هم از ستاره شناسی و هم از دین مزدایسنایی آگاهی داشتند پایانه هزاره زرتشت را نزدیک دیدند.به همین انگیزه کسانی از میان موبدان خود را سوشیانت نامیدند که با نزدیکتر شدن پایانه هزاره شمار آنها افزایش یافت.از آنجا که در افسانه ها سرشت سوشیانت از تخمه زرتشت در درون دوشیزه ای پرورده شده است, میتوان اندیشید که نخستین یا یکی از میان نخستین کسانی که خود را سوشیانت نامیدند مانند سید علی محمد باب که نخست خود را نایب امام زمان و سپس امام زمان خواند(* پانوشت), خود را زرتشت خواند.پیتاگورس(فیثاغورس)(۵۸۰ پ.م یا ۵۷۲ پ.م - ۵۰۰ پ.م یا ۴۹۰ پ.م) آورده است که گفتگویی با زرتشت در بابل داشته است که میتواند همان کس باشد که در بالا از او سخن رفت.گروهی از میان خود موبدان نیز میتوانستند پیروی او بوده باشند و این گروه تا زمان ساسانیان مانده باشند و حتی برخی نوشته ها در اوستا(به جز یسنا و گاتاها) میتوانسته از نوشته او باشد یا پیوندی با اندیشه او داشته باشد.از دیدگاه من,پس از پیروزی اسکندر که آگاهی دینی مزدایسنایان پراکنده شد, زمانی که ساسانیان به گردآوری این آگاهی ها پرداختند به دو زرتشت برخورد کردند که یکی همان اشوزرتشت در آغاز هزاره زرتشت که همراه دیگر داده های کهن آمده بود و دیگری در ۳۰۰ سال پیش از پیروزی اسکندر که گروهی از مردم و موبدان و حتی در نوشته های انیرانی(غیرایرانی) دیده شده است.از آنجا که بودن دو زرتشت برابر آشوب در دین است و با خرد نیز هماهنگی ندارد یکی از آنها باید نادرست و دروغین باشد که زرتشت سخن رفته در ۳۰۰ سال پیش از اسکندر به این انگیزه که به آنها نزدیکتر و تاریخ استوارتری داشت و ایرانی و انیرانی از بودن کسی به نام زرتشت در آن زمان میگویند را درست و همان اشوزرتشت دانستند و در نوشته های پهلوی آمده است ولی آگاهی هایی که زرتشت کهنتر را از بین نبردند(شاید به انگیزه آنکه از زرتشت کهنتری نیز سخن رفته بود و یا به اندیشه خود نیز به گونه تردید نیز مینگریستند).

به هر گون,هرچه به پایان هزاره زرتشت نزدیکتر می شد, شمار بیشتری خود را سوشیانت راستین میخواند که با گفته کتاب "پیشگویی های زرتشت" که میگوید ایرانیان در آن هنگام به یکدیگر دروغ گویند زیرا سوشیانت های دورغین پیدا شده بودند.از آنجا که هر کسی به گونه ویژه خود می اندیشد,هر کسی که خود را سوشیانت مینامید نیز اندیشه ویژه ای داشت که گروهی از ایرانیان نیز که هم اندیشه با یکی از آنها بودند از او پیروی میکردند.دینهایی مانند زروانگری که دسته ای از دین مزدایسنایی بود میتواند از اندیشه یکی از این سوشیانت ها ریشه گرفته باشد.بودن اندیشه های گوناگون و جدا میان سوشیانت ها(همان کسانی که خود را سوشیانت خواندند) و پیروان آنها انگیزه چند دستگی ایرانیان شد که آشوب در گستره پادشاهی هخامنشی برپا کرد.اسکندر مقدونی نیز که چنان دید, هنگامه را شایسته برای کشورگشایی دید و به جنگ ایران آمد ولی این پایان نیست.در شاهنامه آمده است که اسکندر خود را پیغمبر خواند که "پیغمبر" خواندن میتواند همان "سوشیانت" خواندن باشد.زمان زایش اسکندر(۳۵۶ پ.م) نیز به زمانی که سوشیانت زایش می یابد(۳۳۴ + ۳۰ = ۳۶۴ پ.م) نزدیک است.پس اسکندر خود را سوشیانت خواند و گروهی از مردم که به سوشیانت بودن او باور داشتند دربرابر او نایستادند و حتی او را برای گرفتن ایران همیاری کردند که با گفته کتاب "پیشگویی های زرتشت" که "بان چم ایرانشهر را به تازیان بسپارند " همخوانی دارد.در زمان ساسانیان اسکندر نیز دروغگو و گجستک دانسته شده است ولی پس از آمدن عرب ها داستان سوشیانتی اسکندر رواج می یابد و چون سوشیانت گرامی بود اسکندر را نیز گرامی در نوشته های های پس از اسلام مانند فردوسی آمده است و چون سوشیانت در عرفان ایرانی نژادش هم ایرانی است,به این انگیزه که اسکندر سوشیانت خوانده میشد را در نوشته های عارفانه چهره ایرانی به خود گرفت.

سپس به سخن یونانی میرسیم که میگفتند که زرتشت ۶۰۰۰ سال پیش از جنگ ترموپلای بوده است.اگر پایه بر اعتدال پاییزی هنگامه هزاره زرتشت را بدست بیاوریم(آگاهی از شماره های ریز من کم است به همین انگیزه از درازای هزاره زرتشت در اعتدال بهاری برای پاییزی بکار میگیرم)(۴۶۲۴ پ.م(هزاره فریدون)+۱۶۹۷(درازای هزاره زرتشت) +۲۹۵(جدایی میان دو هزاره)) ۶۵۶۸ پ.م خواهد شد که اگر بخواهیم بدانیم ۴۸۰ پ.م که جنگ ترموپلای بود چند هزاره پیش بوده است ۶۰۸۸ سال پیش از جنگ ترموپلای خواهد بود که نزدیک به همان ۶۰۰۰ سال است.اینگونه که به چشم می آید یونانیان شنیده بودند که زرتشت در آغازه هزاره بز میزیسته است و آنها بر پایه اعتدال پاییزی آن را شمردند.