مراحل رجعت مسیح

مرحله ی اول بازگشت مسیح، شامل ربوده شدن کلیسا (مومنان) است. در یک چشم بر هم زدن، ناگهان و بدون خبر، عیسی(علیه السلام) آنانی را که آماده ی بازگشت به سوی او هستند می رباید. او در این بازگشت به زمین نزول نمی کند، بلکه مقدّسان او را در هوا ملاقات می کنند.[1]

با این رجعت مردگان در مسیح برخواهند خاست و زنده خواهند شد و زندگان دارای زندگی باقی خواهند گردید.[2]

هدف از این ملاقات در آسمان، دادرسی ایمان داران و دادن پاداش به مومنان و حساب پس دادن در استفاده از استعدادها و اموال و فرصت هایی است که به آنها داده شده بود،[3] و آماده کردن اوضاع و از بین بردن موانع ظهور است.[4]

ب) دوران مصیبت عظیم

مرحله ی اول و دوم ظهور مسیح، دوره ی مصیبت عظیم واقع شده است. این دوره که طبق برخی اشارات، 7 سال طول خواهد کشید،[5] «چنان زمان تنگی خواهد شد که از زمانی که امتی به وجود آمده تا امروز نبوده است».[6]

وقتی کلیسا ربوده شود، دیگر نمک و نور در جهان نخواهد بود. مدت کوتاهی بعد از ربوده شدن کلیسا تا زمانی که مردم به سوی خداوند بازگشت نکرده اند، بر روی زمین هیچ شخص نجات یافته ای وجود نخواهد داشت. روح القدس خدمت بازدارنده ی خود را از جهان برخواهد داشت. در آن موقع فساد و ظلمت به سرعت زیاد خواهد شد و گناه همه جا را فرا خواهد گرفت، و مرد بی دین ظهور خواهد کرد.[7]

ج) سلطنت هزار ساله بر زمین و رجعت دوم

وقتی سال های مصیبت بی سابقه به پایان خود نزدیک شوند، روح هایی از دهان اژدها، وحش و نبی کاذب خارج می شوند و پادشاهان جهان را برای جنگ دور یکدیگر جمع می کنند.[8] آنان با هم جمع می شوند تا اورشلیم را تصرف نمایند و یهودیان فلسطین را به اسارت در آورند.[9] ولی در آن موقعی که به پیروزی نزدیک شدند، مسیح با لشکریان خود از آسمان نزول خواهد فرمود[10] و در جنگ نهایی پس از غلبه بر آنان، پیشوایانشان گرفتار و به دریاچه ی آتش افکنده خواهند شد.[11] سپاهیان آنان با شمشیری که از دهان مسیح خارج می شود کشته خواهند شد[12] و راه برای استقرار حکومت مسیح هموار خواهد گردید.

این دوره هزار سال به طول می انجامد. مسیح به عنوان فرمانروای جهانی پرستیده شده، عدل و انصاف کامل برقرار خواهد گشت،[13] کلیسا با مسیح حکم رانی خواهد کرد و[14] شیطان و روح های شریر بسته شده و مدت هزار سال در هاویه افکنده خواهند شد،[15] وضعیت طبیعت نیز عوض شده، بارش باران فراوان، و زمین بسیار حاصل خیز و محصول زیاد و عمرها طولانی خواهد شد،[16] شادی و سعادت و شفای بدنی و رفاه و امنیت و روابط دوستانه بین مردم برقرار و انسان «اشرف مخلوقات» بودن خود را که در موقع سقوط در گناه از دست داده بود، به دست خواهد آورد.[17]

د) داوری

در ابتدای سلطنت هزار ساله، داوری توسط مسیح انجام خواهد شد. برای این داوری تمام امت ها جمع خواهند شد و برای صالحان، حیات ابدی و برای طالحان، مجازات و آتش ابدی در نظر گرفته خواهد شد.[18]

پروتستان ها معتقد به رجعت مسیح در آخر الزمان و در همین دنیا هستند، اما عقیده به اخروی بودن بازگشت مسیح، در سده های اخیر طرف داران بیشتری در میان مسیحیان دارد.[19]

کلیسای شرق، هم زمان با رجعت مسیح بر پایی قیامت را خبر می دهد:

اما حوادثی که هم زمان با آمدن دوباره ی مسیح رخ خواهد داد عبارت اند از:

1. قیامت; 2. داوری نهایی; 3. پایان جهان; 4. ظهور حکومت مسیح به طور کامل، یعنی داخل شدن کلیسا در عظمت آسمانی خود.[20]

کلیسای کاتولیک نیز در اعتقادنامه ی رسمی خود، اخروی بودن بازگشت مسیح را تایید می کند:

قبل از داوری نهایی همه ی مردگان برخواهند خاست، و این زمانی است که همه ی اهل قبور صدای پسر انسان را می شنوند و از قبور خارج می شوند.[21]

از عبارت فوق استفاده می شود که صدای پسر انسان (مسیح) کار صور اسرافیل و آغاز قیامت را اعلام می کند، و برگشت مسیح هم زمان با برپایی رستاخیز و قیامت است. بر اساس نظریه ی فوق، دوره ی هزار ساله ی آرمانی کلیسای مسیحیت، قبل از رجعت مسیح خواهد بود.[22]

[1]. اول تسالونیکیان، 4: 16، دوم تسالونیکیان، 2: 1.

[2]. اول تسالونیکیان، 4: 16، اول قرنتیان 15: 53.

[3]. انجیل متی، 25: 14 ـ 30، انجیل لوقا، 19: 11 ـ 27، انجیل متی، 25: 1 ـ 16، دوم تسالونیکیان، 2: 6 ـ 8. آن مانع کیست یا چیست؟ عده ای آن را نیروی بازدارنده ی نظم قانون می دانند، برخی نیز آن را دولت های بشری فاسد و گروهی آن را خود شیطان می دانند. از این مانع با عنوان «بی دین»، «مرد بی دین»، دجّال، «ضد مسیح» (Anti-Christ) و «قانون شکن» یاد شده است. ر.ک: هنری تیسن، الهیات مسیحی، ص 338، و علی فاطمیان، نشانه های پایان، فصل ششم.

[4]. الهیات مسیحی، ص 344.

[5]. ر.ک: دانیال، 9: 24 ـ 27.

[6]. دانیال، 12: 1.

[7]. الهیات مسیحی، ص 339.

[8]. مکاشفه، 16: 12.

[9]. زکریا، 12: 1، 13: 1 و 14: 2.

[10]. مکاشفه، 9: 11.

[11]. مزامیر، 2: 3، و مکاشفه، 19: 19 و...

[12]. دوم تسالونیکیان، 1: 7 ـ 10، مکاشفه، 19: 21.

[13]. مزامیر، 72: 6 ـ 11، زکریا، 14: 9.

[14]. انجیل لوقا، 19: 16 ـ 19، اول قرنتیان، 6: 2، مکاشفه، 2: 27.

[15]. مکاشفه، 20: 1 ـ 3.

[16]. الهیات مسیحی، ص 380.

[17]. همان.

[18]. همان، ص 367.

[19]. عبدالرحیم سلیمانی اردستانی، درآمدی بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، ص 209.

[20]. جیمس انس الامیرکانی، نظام التعلیم فی علم اللاهوت القویم، ج 2، ص 505.

[21]. به نقل از: درآمدی بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، ص 207 CCC, P. 320.

[22]. همان، ص 208.